We should pay our farmers!!!

We should pay our farmers for everything they do!!!

Boeren zijn de belangrijkste mensen op aard en het is een godvergeten schandaal dat boeren mee moeten draaien in ons walgelijke kapitalistische aardsysteem. Boeren zouden niet verplicht in winst moeten denken, maar in kwaliteit. Biologische kwaliteit. Geen gif, geen hormonen, puur natuur. En daarom moeten wij onze boeren betalen! Zodat ze met liefde dat kunnen doen wat ze graag doen, zonder zorgen, zonder zelfmoordneigingen. Want wat hebben al ontelbaar veel boeren een eind aan hun leven gemaakt uit geldzorgen. Fucking geldzorgen! Wij moeten onze boeren betalen èn bedanken voor alles wat ze doen. Vrijwillig.
Zonder boeren geen eten, zonder boeren gaan we allemaal dood.
Is dat nou zo moeilijk te begrijpen?

Uitgelicht

Still not rich enough, Obama’s?

Verkocht je boek niet lekker genoeg, Michelle? Of dat van jou, Barack? Moeten jullie echt nog steeds stadions vullen met snobs die voor de prijs van 3000 euro kunnen zeggen dat ze erbij waren? Drieduizend euro die ze waarschijnlijk nog van de belasting af kunnen trekken onder het mom van “bijscholing”. En hebben jullie in stadions zo veel meer interessants te vertellen dan al in jullie boeken staat?
Als je maar hard genoeg werkt kun je alles bereiken wat je maar wilt.
Dat is toch jullie boodschap? De Grote Amerikaanse Leugen, als je maar hard genoeg werkt kun je alles bereiken wat je wilt. Zo niet dan ben je blijkbaar een luie loser die zijn lot aan zichzelf te danken heeft.
Wat stellen ze toch altijd weer teleur, die Amerikanen.
Zelfs de sympathieke.

Uitgelicht

Lieve Caroline van der Plas,

Er zijn hier geen insecten meer.
Er zijn hier geen insecten meer.
Afgelopen zomer was in mijn omgeving èlke vlinderstruik leeg. Compleet leeg. Geen vlinder gezien vorig jaar. Toen ik negen jaar was, in 1969, was er een dag in de zomer dat ik op weg naar school òm moest fietsen omdat de weg bedekt was met honderden, duizenden rupsen die de weg overstaken. En platgereden werden. Duizenden rupsen.

Lieve Caroline van der Plas,

onze groente en fruit zijn niet meer te vreten.
Onze spruitjes smaken niet meer naar spruitjes, onze appels zijn niet meer te vreten, onze tomaten heten in Duitsland “Die Holländische Wasserbombe” en onze aardbeien zijn walgelijk zure gifbommen.
Maar mèt QR-code op het doosje zodat je op kunt zoeken welke boer die bagger op de markt gebracht heeft.
Ik ben mijn glansrijke carrière ooit begonnen als aardbeiplukster op een veld in Aarle-Rixtel. Lekker op je knieën in het zand, in de volle zon, heerlijk! Maar de meeste aardbeien verdwenen in mijn mond, mammamia, ik proef ze bijna nog, groot en rood, zoet en sappig, ik zou er een moord voor doen. Net als voor de zure, supersappige appels van de Zusters van het Heilig Bloed, ook in Aarle-Rixtel. Die appels bestaan niet eens meer, als je daar een hap uit nam droop het sap zo langs je kin,
die stinkende meelballen die nu verkocht worden komen niet eens in de buurt van hoe een appel zou moeten zijn.

Een paar jaar geleden las ik in de krant dat de buren van datzelfde aarbeiveld ziek geworden waren van het gif waarmee al die prachtig ogende zomerkoninkjes bespoten waren. Laat uw kinderen daar geen vakantiewerk doen zou ik zeggen!

Lieve Caroline van der Plas,

ik houd ook van boeren en ik noem mezelf ook al jaren een “boerin zonder boerderij”. Maar ik houd ook van dieren. En onbespoten, niet genetisch gemanipuleerd voedsel. Oervoedsel.

Lieve Caroline van der Plas,

alle boeren hier op aard, echt àlle boeren, zijn het slachtoffer van ons kapitalistisch systeem. Omdat alle boeren gedwongen worden in “winst” te denken. Alles wat ze doen staat in de eerste plaats in het teken van “winst” en niet “kwaliteit”. Ik weet zeker dat elke boer biologisch zou willen produceren als hij of zij daar van zou kunnen leven.

Lieve Caroline van der Plas,

ik ben lid van de SP en van de Partij voor de Dieren en als jij niet zo denigrerend deed over dieren- en klimaatactivisten, zou ik ook lid van jouw partij kunnen worden. Want zonder boeren gaan we allemaal dood. En er wordt al genoeg met ze gesold. Maar laten wij de juiste vijand benoemen en niet elkaar in de haren vliegen.
Gefeliciteerd met je overwinning!

Naschrift: ik zal nooit lid worden van BBB.

Hey Elon,

of welke miljardair dan ook, ik zag van de week in een aflevering van “How The Universe Works” dat er ergens een maan rondzweeft die helemaal uit diamant bestaat. Een enorme diamanten bol. Is dat geen goeie plek om te gaan oogsten? Kunnen jullie gelijk de aardse diamantmarkt ontregelen, dat zullen heel veel mensen niet leuk vinden! Maar deze waarschijnlijk wel. Of gaan jullie voor dat vuile werk ook weer aardse slaven gebruiken? Ik denk dat ik niet lang genoeg zal leven om het nog mee te maken. Maar dat maakt niet uit. Dood zijn is ruimte-reizen, ik verheug me er al op.

Onze rechtspraak is gebaseerd op egoïsme

want in de rechtspraak draait alles om “het eigen belang”.
En “uitsluitend het eigen belang dienen” is gewoon een ander woord voor “egoïsme”. En dat is prima, het is een erkende filosofische stroming met in Amerika Ayn Rand als de grote inspirator van menig politicus en acteur. Egoïsme is goed, hebzucht is goed, het schakelt de zwakkere uit en dat is een natuurlijke vorm van selectie. Je houdt vanzelf de sterkste over.
En Amerikanen doen dat vanzelfsprekend met de Bijbel in de hand, want egoïsme en Jezus zijn bèst te combineren. Net als liegen en Jezus.
En wapens en Jezus. En haten en Jezus.

Ik ga een blowtje roken.
Ik hou het hier voor gezien.

O en trouwens, maak alsjeblieft geen kinderen meer. Doe ze deze planeet niet aan, ouders zijn de enige echte goden want alleen zij kunnen leven creëren. Doe deze planeet je kind niet aan. Uit liefde. Uit pure liefde.
Wat niet bestaat, kan ook niet lijden.

Ons koninklijk echtpaar gaat weer slijmen met Arabieren

Ja, nee, officieel heet dat dan “een handelsmissie“, maar het is gewoon slijmen met Arabieren. En nooit één woord over slavernij natuurlijk, want iedereen weet toch dat mensen uit India, Sri Lanka, Nepal, Bangladesh, Haïti, de Filipijnen, dat dat gewoon wegwerpmensen zijn. Die gebruik je tot ze op zijn en dan gooi je ze weg. Niet netjes in een kist onder de grond, nee, wegwerpmensen gooi je bij het grof vuil.

Hee, maar mooi hè, Dubai?

“Why are Americans so incredibly stupid?”

Dat heb ik gisteren gegoogeld omdat ik een stukje aan het schrijven ben en omdat ik ècht het antwoord op die vraag wil weten en ik mij niet slechts in laag gekanker wil verliezen omdat van iemand “stupid” noemen nog nooit iemand slimmer is geworden, maar mijn god, wat is daar aan de hand, daar in hamburgerland?

CNN berichtte vanmorgen, tot hun eigen grote verbazing, dat Trump-supporters FOX-news tegenwoordig “te links” vinden… En daarom overstappen naar nòg rechtsere berichtgeving want Trump-volgers willen graag een nieuwszender die de leugens bevestigt die er al tientallen jaren ingepompt zijn.

Hersenspoelen werkt.
En is zo ongelooflijk makkelijk.

Maar google het zelf maar eens, ik ben gelukkig niet de enige die er
met zijn eigen verstand niet meer bij kan.

Tot mijn stukje af is houd ik het op “Mad Cow Disease”.
Dat duurt tien jaar voordat de schade aan je hersens zich openbaart.
Toch echt ièts te veel hamburgers gegeten, vrees ik.
Of te veel antibiotica.
Of allebei natuurlijk.

“The Era Of Stupid” by Michael A. Cohen, Boston Globe

*

…maar, maar mijnheer Rutte…

het getuigt toch slechts van een fantastisch zakeninstinct,
woekerprijzen vragen voor mondkapjes?
Dat is toch een perfect voorbeeld van de marktwerking in de zorg,  die prachtige, fijne VOC-mentaliteit,  bedrijven en ziekenhuizen winst laten maken op zieken en ziektes?
Dat is toch precies wat uw Heilige Liberale Vrijmarktkapitalisme voorstaat?
Vraag en aanbod bepalen de prijs” is toch jullie onwrikbare mantra?
Of nou ineens niet meer?
Nou het jullie niet zo goed uitkomt mag het zeker niet meer?

Nou worden we ineens allemaal Socialist.
Watjes.

This Woman Rules The World

This woman has ruled the world
long befor she was born.

This woman is ruling now
and this woman will always rule.

It is  the religion of selfishness.

And it has many followers.
Many, many, silent followers.

All our leaders follow.
Our leaders do not lead.

 

 

“Leve het egoïsme”
door Wilma de Rek, Volkskrant

“De tijd is rijp voor de filosofie van het egoïsme van Ayn Rand”
door Wilfred van de Poll, Trouw

Van Verzorgingsstaat naar Val-Maar-Dood-Maatschappij

Of:   “Dat ruimt lekker op hè, mijnheer Rutte?”

Ik schaam me voor Nederland.
Nederland is in een rap tempo in een bananenrepubliek aan het veranderen.
We zijn trendvolgers zullen we maar zeggen.
Iedereen die geen geld heeft en niet voor zichzelf kan zorgen is gewoon de pineut.
Bejaarden, gehandicapten, werklozen, psychiatrische patiënten, chronisch zieken,
wij moeten ze niet.
We moeten ze niet want ze kosten geld.
En geld is onze enige waarde.
Normen hebben we allang niet meer.

Dagelijks 13 doden door een val.

Aantal daklozen sinds 2009 meer dan verdubbeld

 

Maar goed, de praktijk heeft inmiddels mijn vraag over het nieuwe tilprotocol beantwoord:
“Toch nog een vraagje mijnheer van Rijn”

Maar op deze vraag heb ik nog nooit een zinnig antwoord gehad:
Wat ik echt nooit begrepen heb…

 

Ik schaam me echt kapot.

Geachte Prinses,

kunt u mij alstublieft uitleggen wat de arbeidshandeling was?

U had al geld.
Daarmee kocht u aandelen.
Die aandelen heeft u heel vet kunnen verkopen.
Daar heeft u miljoenen mee verdiend.
Dus, nogmaals: wat was uw arbeidshandeling?
Menige micro-krediet-sloeber zou dat heel graag willen weten.

PS
Ik zou aandelen Aramco kopen als ik u was.
(Maar dan niet meer in denktanks gaan zitten om over een betere wereld te filosoferen, dat staat een beetje raar.)

Business as usual

Trump verkoopt wapens aan moslims
zodat die verder kunnen gaan
met moslims afslachten.

Net zoals Obama dat deed.
Net zoals Putin dat doet.
Net zoals Israel dat doet.
En net zoals wij Nederlanders dat doen.
Wars are great for business.

En wij, waakslapende burgers met een goedbedoelend hart,
zorgen er wel voor dat de overblijvende Jemenieten niet omkomen van de honger.
(Als de in het geld verzuipende Saoedi’s de hulpkonvooien doorlaten tenminste…)

Nee, kijk,

je moet ook weer niet té hoogbegaafd zijn, dat is nou ook weer niet de bedoeling.
Gebruik jij je hersentjes nou maar om voor ons leuke dingen te bedenken,
dan zoeken wij daar wel een markt voor.
Maar niet zo op ons mopperen hoor.
Anders zoek je maar een ander baasje.

Als ik Oprah Winfrey was

dan zou ik,
in plaats van nòg een villa
of nòg een vliegtuig
of nòg een paar schoenen
of alweer een nieuwe tas,
al mijn geld besteden aan het opkopen van katoenplantages.

Ik zou, samen met mijn walgelijk welgestelde vriendjes,
elke katoenplantage van de wereld kopen
om daar weer mens- en diervriendelijke gebieden van te maken.

Zou dat geen zoete wraak zijn, Miss Winfrey?

Hi Mr. Google, Kat again!

Ik weet niet of er in mijn scherm al een eyetracker zit,
maar mocht dat zo zijn dan zou u kunnen zien dat mijn ogen in advertenties
uitsluitend gefocust zijn op het wegklikkruisje.
Alles rondom dat wegklikkruisje zone ik uit, dat wordt een waas.
Ik ben daar heel goed en heel snel in geworden.

En dan zal ik u ook laten weten hoe vaak ik iets koop
van wat mij allemaal voorgeschoteld wordt.
En dan past u uw dienstverlening aan.
Dat heeft u beloofd.

Beste mijnheer Google, ik zal u een handje helpen:

Ik heb geen rijbewijs, dus reclames voor auto’s zijn aan mij niet besteed.
Ik zal nooit gaan beleggen en zou het liefst mijn eigen bank zijn,
dus bankreclames maken mij alleen maar agressief.
Ik heb gruwelijk de schurft aan Kerst en nepreligieus massavermaak dus die spotjes van Euro Disney kunt u beter anderen voorschotelen.
Als u mijn briefgeheim wat vaker zou schenden had u kunnen weten dat ik al een jaar niet meer ongesteld word, dus reclames voor maandverbanden zijn gewoon weggegooid geld.
Incontinentiemateriaal, dat is wat anders, dat zal niet lang meer duren.
Ik laat u wel weten wanneer het zover is.
Of ik ga gewoon naar het Kruidvat.
O nee, niet het Kruidvat.
Die werkt niet.

Mijn hart bloedt

Dit kan toch niet waar zijn?

Dankzij ons mannelijk, economisch systeem van “meer, meer, groter, groter” kunnen kleine boeren niet overleven.
Dus òf megastallen met antibioticakoeien òf helemaal niks.
Òf spuiten, spuiten, spuiten òf helemaal niks.
De, met slurfjes en verheven intelligentie gezegende, beleidbepalende medemens zou zijn debiele harses in de gehaktmolen moeten stoppen.

Er zijn honderdduizenden smachtende Medelanders die gratis en voor niks, of in ieder geval met behoud van uitkering, zo’n vervallen boerderij onder hun hoede zouden willen nemen.
Die daar kleinschalig, biologisch zouden willen gaan boeren.
Die niet bang zijn voor een beetje armoe.
Omdat ze juist gelukkig worden van “minder”.

DFA, deze planeet gaat naar de klote.

Je hoort er pas echt bij

als je een burn-out hebt gehad.

Als je de buitenwereld bewezen hebt:
“Kijk, kijk, ik ben niet lui!”
“Ik werk, ik werk hard, ik werk heel hard, ik werk nog harder.”
“Ik ben een goed mens.”

En dan,
dan pas,
sta je jezelf toe
het wat rustiger aan te gaan doen.
Om wat meer van het leven te genieten.

Als ik in China of Japan geboren zou zijn
was ik vast zo’n arbeidster die
gewoon, op een dag,
het raam uitspringt.

Hebben ze godverdomme een net gespannen.
Zul je net zien.

Minder waardig werk

Ik hoor het mijn grote vriend Arend Jan Boekestijn nog zeggen,
tegen de stakende schoonmakers, een paar jaar geleden:
“Ja maar jullie zijn niet productief!!”

En met die domme eerlijkheid heeft ie me toen een plezier gedaan want het toont zo fijntjes aan dat, volgens de VVD-visie, zelfs werkenden zich al als last voor de samenleving zouden moeten beschouwen.

Want wat de heer Boekestijn bedoelde is:
“Jullie werk kost alleen maar geld, het levert niks op”.
En daar heeft ie natuurlijk gelijk in.
Poetsen levert niks op, met poetsen maak je geen winst.
Andermans rotzooi is niet te verkopen.

En hetzelfde geldt voor bejaarden verzorgen.
Bejaarden genereren geen winst.
Bejaarden, gehandicapten en chronisch zieken zijn in VVD-ogen dode ballast.
Een last voor de samenleving.

Net als diegenen die het vuile werk opknappen.
Die zouden zich dus eigenlijk ook kapot moeten schamen.
En in dankbare nederigheid hun hongerloontje accepteren.

Jammer hè, reclamejongens,

dat wij Consumenten met nog een klein restje Vrije Wil en Wakker Verstand
nog steeds weg kunnen zappen, of klikken,
als er weer zo’n Uiterst Creatief Leugenblokje op ons losgelaten wordt.

Hoe dachten jullie dit op te lossen?

Wegzappen verbieden?
Een tijdslot op advertenties plaatsen?

Dit inspireert misschien:
Al in de jaren zeventig was er een handige pief die een kastje ontwikkeld had dat je op je tv kon aansluiten en automatisch een reclamevrije zender zocht zodra er een reclame begon.
Hoefde je zelf niks te doen.
Maar dat kastje mocht niet op de markt gebracht worden.

Gek verbod hè, van die Vrijemarktliberalen, die het Ondernemerschap zo bejubelen?
Die arme pief had miljardair kunnen worden.

Denken jullie nou werkelijk, kutzooiverkopend kutvolk,

dat de kutreclames die jullie mij voorschotelen,
mij aan zullen zetten tot het kopen van dat kutproduct?

Denken jullie nou werkelijk dat als ik,
tijdens het afluisteren van mijn YouTube-afspeellijst,
voor de zoveelste keer
uit mijn flow gehaald word
door die kotsmisselijkmakende Croky-kutreclame,
dat dat mij zal aanzetten
tot het kopen van een zak kut-Croky-chips?

Werkelijk?

Vrijemarktkapitalismerotzooi (2)

De Haarspeld

De haarspeld vereist enige uitleg.
Toen spelden met dit mechaniekje op de markt kwamen was ik verheugd want het kliksysteem was echt handig. Geen gepruts meer met ouderwetse spelden, maar lekker snel, klikklak, en je haar zat goed.
Ingenieus systeempje, ik neem aan dat de uitvinder ervan multimiljonair is geworden.

Maar nu.
De haarspeld van nu staat voor mij symbool voor het algehele verval dat vrijemarktkapitalisme veroorzaakt.
Want kapitalisme bejubelt concurrentie, “dan dalen de prijzen” zeggen ze,
maar concurrentie leidt per definitie tot kwaliteitsverlies.
Want de goedkoopstproducerende wint.
De goedkoopstproducerende wint altijd.
En dat toont de haarspeld van vandaag op velerlei manieren aan:

1.
De kwaliteit van het plastic is waardeloos.
De randen zijn scherp, er zitten nog bramen aan en het ding breekt bij de minste of geringste druk.

2.
Het eens zo handige mechaniekje lijkt niet meer te werken zoals vroeger.
Als ik nu de speld uit mijn haar haal blijven er altijd wat haren klem zitten in het scharniersysteem en die krijg ik alleen maar los door ze kapot te trekken.
Lukt echt niet op een andere manier.

3.
Het mechaniekje lijkt te zijn gestanst uit oude colablikjes.
Mat, blikkerig, dun en vergeven van de bramen.
Toen ik de eerste keer mijn nieuwe speld gebruikte om mijn haar op te steken bezorgde ik mezelf een flinke kras op mijn hoofdhuid.
En nu nog, dagelijks, moet ik met de grootste voorzichtigheid de speld in mijn haar steken.

En dan denk je “Ik koop wel een andere speld”, van een ander merk.
Helaas, ik heb overal waar maar haarspelden te koop zijn haarspelden gekocht,
maar ze zijn allemaal hetzelfde.
Allemaal van dezelfde abominabele kwaliteit, waarschijnlijk allemaal afkomstig van dezelfde fabriek in Taiwan of China of weet ik waar.
De goedkoopstproducerende.
De goedkoopstproducerende die altijd wint.

Net als de goedkoopst-inkopende.
Die wint ook altijd, in de ogen van zijn baas althans.
De goedkoopst-inkopende doet braaf wat zijn baas hem opgedragen heeft, maar daar zijn wij consumenten per definitie de dupe van.
Men probeert ons wel heel fanatiek wijs te maken dat wij verantwoordelijk zijn voor wat er in winkels ligt, maar dat is een Vieze, Vette Leugen.

Wij hebben geen fuck te kiezen.
Wij kunnen kiezen uit goedkope rotzooi of dure rotzooi, maar het blijft rotzooi.
Apparaten moeten snel slijten, dat is goed voor de Omzet.
Apparaten die een leven lang meegaan zijn slecht voor de economie.
Daarom leidt vrijemarktkapitalisme per definitie tot kwaliteitsverlies.
Dat is een Wet.

Mijn volgende blog gaat over “Duurzaamheid” denk ik.
Ja, laten we lekker over duurzaamheid gaan lullen.

De Natuur zou VVD stemmen

Ik kijk al dertig jaar niet meer naar natuurdocumentaires.
Ik ben destijds gestopt met kijken omdat elke keer, na een uurtje genoten te hebben van onze Wonderbaarlijke Wonderschone Wereld, de uitzending eindigde met de mededeling: “Helaas zijn er van beestje X nog maar Y exemplaren over omdat zijn grootste vijand de Mens is.”
En dan werd getoond hoe beestje X aan zijn eind kwam.

De Mens is wreed.
De Mens interesseert het allemaal geen fuck.
Net als Dieren.
Die doden ook zonder sentiment.
Dieren zijn wreder dan wij ons voor kunnen stellen.
Woorden bevestigd door Sir David Attenborough.
Die laatst in een interview zei:
“Als wij alles zouden laten zien wat er in de Natuur gebeurt, dan zou geen mens meer naar documentaires kijken”

Dus VVD-ers hebben gelijk.
Leven is inderdaad “Survival of the Fittest”, het Recht van de Sterkste.
Pakken wat je pakken kan.
Doden of gedood worden.
Eten of gegeten worden.
Ik ben overtuigd.
De VVD is de Natuurlijkste partij die er bestaat.

“Lieve boeren, gebruik alsjeblieft meer DDT!”

Ofwel: “Daar vraagt de consument om

Altijd, altijd krijgt de consument de schuld.
Gif in groente, fruit, vlees, katoen, vloerbedekking, verf, cosmetica en weet ik niet wat.
Foute fabrieken, foute productiemethoden, foute winsten.
Wij hebben het gedaan.
Omdat wij kopen wat we kopen.

En een tijdje heb ik die onzin geloofd.
Een tijdlang heb ik ook gedacht: wat je niet koopt wordt ook niet geproduceerd.
Een tijdlang heb ik heel bewust gekocht.
Liep ik met mijn E-nummersboekje door de supermarkt om op te zoeken wat wat is.
Maar ik heb het opgegeven.
Want het is namelijk idioot.

Het is volslagen belachelijk dat ik als consument eerst een warenonderzoek moet uitvoeren voor ik beslis wat ik koop.
Het is werkelijk van de gekke.
Als ik een paar sokken nodig heb moet ik dus eerst de HEMA bellen om te vragen waar die sokken vandaan komen.
Vervolgens moet ik die fabriek gaan bellen om te vragen hoe oud hun personeelsleden zijn, wat ze betaald krijgen, hoe hun werkomstandigheden zijn, waar hun katoen vandaan komt en hoe die geteeld is.
Want er vallen wat doden bij de katoenteelt!
Er wordt nergens zoveel gif gebruikt als bij de katoenteelt.
Op katoenvelden leeft helemaal niets.
Geen piertje, geen miertje, geen vliegje, geen vlindertje.
En arbeiders sterven bij bosjes aan kanker.
En dat is dus mijn schuld.
Omdat ik een paar sokken nodig heb.

In mijn jeugd kreeg ik al de schuld van DDT-gebruik.
Ik kom uit een ver, ver verleden waarin het nog normaal was dat appels bruine plekjes hadden en er weleens een rups in zat.
Gatverdamme, een rups, abajakkie, wat hadden we het vroeger zwaar!
Maar ineens verschenen er puntgave, grote, glanzende appels op de markt.
Prachtige appels.
Dus wat doet de consument: de consument koopt de grote, gave appel.
De grote, gave, bespoten appel.
Maar de consument weet niet waarom die appel zo mooi groot en gaaf is.
De consument heeft gewoon zin in een appeltje.
“Daar vraagt de consument om” wordt er dan gezegd.
Als de verkoop van bespoten appels die van onbespotene overstijgt.

Daar vraagt de consument om” is een Leugen.

Een dikke, vieze, vette Leugen.

Waanzinnige wereld

Volwassen, intelligente mensen die praten over een bankgarantie.
De garantie van de bank dat je het geld dat je aan hen in bewaring geeft
ook terug zult krijgen als je daar om vraagt.
Tjee.

Volwassen, intelligente mensen die het de normaalste zaak van de wereld vinden dat banken met jouw geld gaan rotzooien (heb ik daar toestemming voor gegeven dan?)
en het ook de normaalste zaak van de wereld vinden dat daar wel eens iets mee fout kan gaan.

Volwassen, intelligente mensen die het heel logisch vinden dat je dan gewoon pech hebt gehad.
En dat je blij moet zijn dat de bank je tenminste 100.000 euro garandeert.
Maar dat vinden ze eigenlijk nog te hoog.
30.000 euro vinden zij logischer.

Dus.
Dus.

Is een bank eigenlijk een vereniging?
En zo niet, ooit geprobeerd om zonder bank door het leven te gaan?

Artikel 20 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens:
1. Een ieder heeft recht op vrijheid van vreedzame vereniging en vergadering.
2. Niemand mag worden gedwongen om tot een vereniging te behoren.

.

Elke bejaardenverzorgster kent ze,

die keurige, tot in de puntjes verzorgde echtparen.
Die keurige, goedogende echtparen waar de welvaart van afstraalt.
Die echtparen die keurig elke zondag hun moeder komen bezoeken.
Die echtparen die altijd heel aardig zijn.
En dankbaar.
Die echtparen die altijd, op weg naar de auto, tegen elkaar zeggen:
“Wat goed dat die vrouwen bestaan hè, ik zou het niet kunnen.”
Om vervolgens, als het weer zover is, keurig op de VVD te stemmen.
Die keurige partij met al die keurige mensen.
Die keurige partij die de marktwerking in de zorg zo verwelkomt.
Die keurige partij die het prima vindt dat tegen bejaardenverzorgsters in vaste dienst wordt gezegd:“Je kunt kiezen: òf je salaris gaat van 13 euro per uur naar 8, òf je wordt ontslagen.”
Die keurige mensen in die keurige partij die stiekem in een deuk liggen om de sukkels die geen keus hebben en lachend tegen elkaar zeggen:
“Voor 8 euro per uur veeg ik mijn eigen reet niet eens af!”
Die mensen.

.

Geen handjes, geen ijsje

Geniale oplossing voor een lastig probleem:
we laten de have-nots gewoon doodgaan.
En dan zeggen we dat dat aan de marktwerking ligt.

Tja, dat is nou eenmaal een kwestie van vraag en aanbod hè?
Daar doe je niks aan.

Stel je eens voor hoe dat gaat:
Mijnheer hotshot-zakenman gaat ’s morgens in zijn mooie designpak met zijn mooie
design-auto naar zijn mooie designkantoor.
Hij neemt plaats in zijn mooie designstoel en denkt:
“Eens kijken wat de rijst vandaag doet”
“En de tarwe en de mais…., ach, die prijzen stijgen nog steeds, interessant!”

Hij koopt wat hier, verkoopt wat daar en na een lange dag gaat hij tevreden naar huis.
Zijn mooie designvrouw begroet hem bij de mooie designvoordeur en vraagt hem hoe zijn dag was.
“Ach, ik heb vandaag weer een paar duizend mensen de hongerdood ingejaagd, maar wat doen wij dit weekend?”
“Lekker skiën in Dubai of zullen we met de boot weggaan?”

En mooie man en mooie vrouw met hun mooie kinderen in hun mooie kleren in hun mooie huis en hun mooie auto worden bewonderd en gerespecteerd.

Van dit soort mensen wordt gezegd dat zij een waardevolle bijdrage
aan de samenleving leveren.

Want ze verdienen veel geld.
En ze zorgen voor werkgelegenheid.
En zo zit het systeem nou eenmaal in elkaar.
Daar doe je niks aan.

Zo is dat.
Geen handjes, geen ijsje.
Geen centjes, geen eten.

.

.

Zembla over voedselspeculanten:  “Handel in honger”.

.

Rare mensen, die rijken…

Weet je wat ik nou niet snap?
Dat hebzuchtigen zich niet schamen voor hun hebzucht.
Dat begrijp ik niet.
Want hebzuchtigen zijn wel ijdel.
Ze zijn zelfs heel ijdel, hebzuchtigen zijn misschien wel de ijdelste mensen op aarde.
Want kosten noch moeite worden gespaard om goed voor de dag te komen.
Om indruk te maken.

Indruk maken lijkt wel het voornaamste doel van de hebzuchtigen.
Indruk maken met je bezit.
“Kijk eens wat ik allemaal heb”.
En daar schijnen wij ze om te moeten bewonderen en respecteren en de meesten van ons doen dat ook.
Wij bewonderen hebzuchtigen, wij bewonderen egoïsten, zo willen wij ook zijn.
Mensen die pronken met hun bezit zijn voor velen een groot voorbeeld.

En dat vind ik raar.
Want mensen die pronken met hun bezit staan eigenlijk een beetje voor paal.
Wat zeg ik, mensen die pronken met hun bezit maken zichzelf volslagen belachelijk.
Want wat zeggen ze nou eigenlijk?
Wat zegt iemand met een kapitale villa, een privéjet en een Hummer?
Wat zeg je met een Gucci-tas, Chanel-zonnebril of Manolo Blahnik-schoenen?
Wat is de boodschap?
“Kijk eens, ik heb heel veel geld en dat geef ik allemaal aan mezelf uit”.
“Goed hè?”

Kijk eens, ik ben een egoïst en daar ben ik trots op.
Ik vind mezelf het aller-, allerbelangrijkste en daar schaam ik me helemaal niks voor.
Schamen?
Nee, ik nodig tv-ploegen uit en laat mijn bezit filmen.
Ach mevrouw, wat woont u hier prachtig zo, in Amsterdam-Zuid!
Wat een uitzicht, schitterend!
En wat heeft u mooie spulletjes!
O, maar u heeft nog meer huizen?
Een landgoed in Zuid-Frankrijk?
Ach, wat fijn, om die vervelende Nederlandse winters te ontvluchten neem ik aan?
Wat zegt u?
Een appartement in New York?
Met uitzicht over Central Park?
Nou, fantastisch toch?
Als je zo vaak in de States bent kun je beter zelf iets hebben, lijkt me niet meer dan logisch.
Wat zegt u?
Een huis in Aspen?
Ach, wat leuk, u heeft ook nog een huis in Aspen?
Voor als jullie gaan skiën?
Wat fijn mevrouw, u zult wel heel gelukkig zijn?
Wat zegt u?
Dubai?
Ach, natuurlijk, Dubai, hoe kan ik dat nou vergeten?
En waar, als ik vragen mag?
Op het Palmeiland misschien?
Nee, nee, dat dacht ik al, dat zijn eigenlijk gewoon miljonairsrijtjeshuizen,
dat is meer voor het plebs.
U verdient echt zo veel beter.

 

 

Moet iemand niet eens tegen Nina Brink zeggen dat lichtblauwe oogschaduw
haar niet staat?

.