Tag: Echte Hoeren

…maar, maar mijnheer Rutte…

On door ien smitsinUncategorizedEen reactie plaatsen

het getuigt toch slechts van een fantastisch zakeninstinct,
woekerprijzen vragen voor mondkapjes?
Dat is toch een perfect voorbeeld van de marktwerking in de zorg,  die prachtige, fijne VOC-mentaliteit,  bedrijven en ziekenhuizen winst laten maken op zieken en ziektes?
Dat is toch precies wat uw Heilige Liberale Vrijmarktkapitalisme voorstaat?
“Vraag en aanbod bepalen de prijs” is toch jullie onwrikbare mantra?
Of nou ineens niet meer?
Nou het jullie niet zo goed uitkomt mag het zeker niet meer?

Nou worden we ineens allemaal Socialist.
Watjes.

“Dit is niet mijn wereld”

On door ien smitsinUncategorizedEen reactie plaatsen

In de rechtszaken die gevoerd zijn omtrent de nalatenschap van mijn moeder heeft één van de vele mijn-broer-en-mij-naaiende partijen onderstaand blog als productie gebruikt in een poging de rechter er van te overtuigen dat ik wereldvreemd ben en mijn belangen dus legitiem volkomen genegeerd kunnen worden:

31 maart 2015

In mijn wereld is dit logica:

Er waren twee ouders,
die zijn nu dood,
er zijn vier kinderen,
dit is er over,
delen door vier,
klaar.

In de èchte wereld is dit logica:

Vader ging eerst,
dus eerst zijn kinderen,
moeder ging daarna,
dus haar kinderen ook als laatste.
En dan maar eindeloos blijven miemelken over bedragen en rentepercentages
en rentedata en blablieblabloeblabla.

Ik blijf bij mijn wereld.
Veel gezelliger.
En een stuk sneller.

Lees verder ““Dit is niet mijn wereld”” →

Business as usual

On door ien smitsinUncategorized3 reacties

Trump verkoopt wapens aan moslims
zodat die verder kunnen gaan
met moslims afslachten.

Net zoals Obama dat deed.
Net zoals Putin dat doet.
Net zoals Israel dat doet.
En net zoals wij Nederlanders dat doen.
Wars are great for business.

En wij, waakslapende burgers met een goedbedoelend hart,
zorgen er wel voor dat de overblijvende Jemenieten niet omkomen van de honger.
(Als de in het geld verzuipende Saoedi’s de hulpkonvooien doorlaten tenminste…)

Gelukkig gaan kinderen van voedseltechnologen ook gewoon dood aan kanker

On door ien smitsinUncategorizedEen reactie plaatsen

En hun echtgenotes.
En hun ouders.
Hun schoonouders, buren, collega’s.
Stadgenoten, landgenoten.
De hele fucking planeet.
En de voedseltechnologen zelf.

En gelukkig kun je dit soort filmpjes voor elk bedrijf maken.
Want elk bedrijf verlangt van je dat je je geweten uitschakelt.
Voedsel, chemie, kleding, wapens, auto’s, vliegtuigen, banken, verzekeraars, overbodigerotzooifabrikanten.

Gelukkig ben je niet de enige naaier.

En gelukkig is het niemands schuld.

Het is kinderlijk simpel

On door ien smitsinUncategorized12 reacties

Wij Aardbewoners hebben een wereld gecreëerd
waarin ieders topprioriteit Geld is.

Geld.

Niet Logica.
Niet Wijsheid.
Niet Liefde.
Niet Lol.
Niet Eerlijkheid.
Niet Vrijgevigheid.
Niet Creativiteit.
Niet Genieten.
Niet Respect.
Niet Solidariteit.
Niet Vrijheid.

Maar Geld.

En alles is daaraan ondergeschikt.
En daarom leven wij in de wereld waarin we leven.
En daarom zal het nooit wat worden.
Want het maakt ons
allemaal corrupt.
En dom.
Heel dom.

“De Economie” is geen mens, het is geen land,
het is niet eens een Wetenschap.

Maar Het Heerst.

En “het” maakt alles kapot.

Jammer hè, reclamejongens,

On door ien smitsinUncategorized4 reacties

dat wij Consumenten met nog een klein restje Vrije Wil en Wakker Verstand
nog steeds weg kunnen zappen, of klikken,
als er weer zo’n Uiterst Creatief Leugenblokje op ons losgelaten wordt.

Hoe dachten jullie dit op te lossen?

Wegzappen verbieden?
Een tijdslot op advertenties plaatsen?

Dit inspireert misschien:
Al in de jaren zeventig was er een handige pief die een kastje ontwikkeld had dat je op je tv kon aansluiten en automatisch een reclamevrije zender zocht zodra er een reclame begon.
Hoefde je zelf niks te doen.
Maar dat kastje mocht niet op de markt gebracht worden.

Gek verbod hè, van die Vrijemarktliberalen, die het Ondernemerschap zo bejubelen?
Die arme pief had miljardair kunnen worden.

Denken jullie nou werkelijk, kutzooiverkopend kutvolk,

On door ien smitsinUncategorized14 reacties

dat de kutreclames die jullie mij voorschotelen,
mij aan zullen zetten tot het kopen van dat kutproduct?

Denken jullie nou werkelijk dat als ik,
tijdens het afluisteren van mijn YouTube-afspeellijst,
voor de zoveelste keer
uit mijn flow gehaald word
door die kotsmisselijkmakende Croky-kutreclame,
dat dat mij zal aanzetten
tot het kopen van een zak kut-Croky-chips?

Werkelijk?

Geldwolven van Planeet Aarde:

On door ien smitsinUncategorized4 reacties

Je kunt ook gewoon “Nee” zeggen
als YouTube je vraagt of je centjes wilt verdienen met je filmpjes
door er een of andere kutreclame
voor te zetten.

Je kunt ook gewoon “Nee” zeggen,
dan blijven mijn embedded filmpjes tenminste verschoond
van leugens, leugens en
nog meer leugens.

Ziek, corrupt, chantabel, debiel schapenvolkje,
laat die kippenhersens toch eens wapperen…

Ik wil een reclameloos internet.
Internet 0.0

.

Mannen (5)

On door ien smitsinUncategorized6 reacties

De overeenkomst tussen Ruud Lubbers en Hein Fentener van Vlissingen.

Ik was zestien jaar toen ik door mijn moeder werd voorgesteld aan
Hein Fentener van Vlissingen, in Brabant beter bekend als “Heintje”.
Heintje woonde in ons dorp en kwam regelmatig over de vloer.
Heintje had een verhouding met een (getrouwde) vriendin van mijn moeder,
maar hij vond mijn moeder ook wel een lekker hapje.
En mij ook.
Hij kwam regelmatig bezopen binnenvallen met zijn rare vriendjes en deed dan pogingen mijn moeder mee op sleeptouw te nemen.
“Ach Loesje, ga toch mee, dan gaan we wat drinken, een hapje eten”

Zo ook die middag.
Samen met één van zijn bezopen slappezakvriendjes probeerde hij mijn moeder over te halen. Ik had al een hoop kabaal in de winkel gehoord toen mijn moeder ze mee de keuken innam. Daar stelde ze me aan hem voor:
“En dit is mijn dochter…”
Ik gaf hem een hand en zei mijn naam, maar dat vond hij blijkbaar niet genoeg.
Hij trok me in één ruk naar hem toe, duwde zijn pik in mijn kruis, streelde even heel subtiel met zijn andere hand over mijn borsten en gromde met zijn gore, bekakte alcoholdampen “Dag meisje..” in mijn oor.

Mijn moeder stond erbij en keek ernaar.
Maar niet verontwaardigd, nee, nee, haar ogen glommen van trots.
Mijn moeder’s ogen gingen altijd glimmen van achternamen en titels en bankrekeningen.
“Ach kijk nou, Heintje geilt op mijn dochter…”

Als dit is wat mevrouw Cynthia Brzak is overkomen dan kan ik me heel goed voorstellen dat ze die aanklacht tegen Ruud Lubbers heeft ingediend.
Daar zou ze een lintje voor moeten krijgen.
Of een prijs.
Want wat zij gedaan heeft vergt moed.
Heel veel moed, applaus voor mevrouw Brzak!

Want wat voelde ik me vies.
Ik was verbluft, verbaasd en overrompeld.
Maar alle aanwezigen leken het heel normaal gedrag te vinden dus ik maakte maar weer dat ik wegkwam.

Normaal.
Volgens de norm.
Het is normaal dat mannen met macht kunnen doen en laten wat ze willen.
Het is normaal dat ze geil worden van hun eigen macht.
En het is blijkbaar normaal dat ze hun pik naar believen overal in kunnen stoppen.
En zolang er vrouwen zijn die dit toelaten, of zelfs nastreven, zal het nooit veranderen.

Zolang vrouwen zich laten naaien door een achternaam, titel of bankrekening zal het nooit wat worden met die emancipatie.

Hoeren zijn het.
Hoeren en hoerenlopers.
En in mijn geval was mijn moeder de pooier.
En dat zou niet de laatste keer zijn.

Heintje van Vlissingen bij café Dikke Miet in Aarle-Rixtel.
Gouache, maker onbekend.

Rare mensen, die rijken…

On door ien smitsinUncategorized8 reacties

Weet je wat ik nou niet snap?
Dat hebzuchtigen zich niet schamen voor hun hebzucht.
Dat begrijp ik niet.
Want hebzuchtigen zijn wel ijdel.
Ze zijn zelfs heel ijdel, hebzuchtigen zijn misschien wel de ijdelste mensen op aarde.
Want kosten noch moeite worden gespaard om goed voor de dag te komen.
Om indruk te maken.

Indruk maken lijkt wel het voornaamste doel van de hebzuchtigen.
Indruk maken met je bezit.
“Kijk eens wat ik allemaal heb”.
En daar schijnen wij ze om te moeten bewonderen en respecteren en de meesten van ons doen dat ook.
Wij bewonderen hebzuchtigen, wij bewonderen egoïsten, zo willen wij ook zijn.
Mensen die pronken met hun bezit zijn voor velen een groot voorbeeld.

En dat vind ik raar.
Want mensen die pronken met hun bezit staan eigenlijk een beetje voor paal.
Wat zeg ik, mensen die pronken met hun bezit maken zichzelf volslagen belachelijk.
Want wat zeggen ze nou eigenlijk?
Wat zegt iemand met een kapitale villa, een privéjet en een Hummer?
Wat zeg je met een Gucci-tas, Chanel-zonnebril of Manolo Blahnik-schoenen?
Wat is de boodschap?
“Kijk eens, ik heb heel veel geld en dat geef ik allemaal aan mezelf uit”.
“Goed hè?”

Kijk eens, ik ben een egoïst en daar ben ik trots op.
Ik vind mezelf het aller-, allerbelangrijkste en daar schaam ik me helemaal niks voor.
Schamen?
Nee, ik nodig tv-ploegen uit en laat mijn bezit filmen.
Ach mevrouw, wat woont u hier prachtig zo, in Amsterdam-Zuid!
Wat een uitzicht, schitterend!
En wat heeft u mooie spulletjes!
O, maar u heeft nog meer huizen?
Een landgoed in Zuid-Frankrijk?
Ach, wat fijn, om die vervelende Nederlandse winters te ontvluchten neem ik aan?
Wat zegt u?
Een appartement in New York?
Met uitzicht over Central Park?
Nou, fantastisch toch?
Als je zo vaak in de States bent kun je beter zelf iets hebben, lijkt me niet meer dan logisch.
Wat zegt u?
Een huis in Aspen?
Ach, wat leuk, u heeft ook nog een huis in Aspen?
Voor als jullie gaan skiën?
Wat fijn mevrouw, u zult wel heel gelukkig zijn?
Wat zegt u?
Dubai?
Ach, natuurlijk, Dubai, hoe kan ik dat nou vergeten?
En waar, als ik vragen mag?
Op het Palmeiland misschien?
Nee, nee, dat dacht ik al, dat zijn eigenlijk gewoon miljonairsrijtjeshuizen,
dat is meer voor het plebs.
U verdient echt zo veel beter.

 

 

Moet iemand niet eens tegen Nina Brink zeggen dat lichtblauwe oogschaduw
haar niet staat?

.